***Korku Bölümü***

arkadaşlar buraya korkunç hikayeler yazabilirsiniz..


KONU:doğru olup olmadığını bilmiorum
arkadaşlar bu anlatacağım hikaye bir kitaptan alıntıdır...şundan nakledildiğine bundan nakledildiğine falan diye gidiyor o yüzden kısaltarak anlatıyorum ama sizi temin ederim gerçek....


Bir tüccar gurubu mallarını satmak için develerle çölü geçmekteydiler...Vakit akşam olunca çölün aşağı yamaçlarında bir yerde konaklamaya karar verdiler ve çadırlarını kurdular..Çölü iyi bildiklerinden nerde konaklayacaklarını ve nerede su olduğunuda iyi biliyorlardı..İçlerinden biri arkadaşlarına dönerek şu tepenin arkasında su var ben biraz su alıp geliyorum diyerek aralarından ayrıldı..Aradan belli bir süre geçtiki ne gelen var ne giden..İçlerinden bir diğeri ben ona bakmaya gidiyorum başına bir iş gelmiş olmasın diyerek tepeyi aştı ve gözden kayboldu..Bir süre sonra o da geri dönmeyince diğerleride gittiler fakat giden geri dönmüyordu..En sonunda kervanda bulunan genç ve güçlü bir tanesi yanına kılıcını ve bir arkadaşını alarak tepeyi aştı..Arkadaşı aman ya rabbi dedi..Bir kadın var çırılçıplak ve çok güzel bizim arkadaşlarda orada eğleniyor olacaklar bende yanlarına gidiyorum dedi ve hızla güzel kadının yanına koştu..genç ve güçlü olan onun peşinden ağır adımlarla gidiyor ve onu engellemeye çalışıyordu..Adam kızın yanına vardığında herkezin parçalanmış ve organlarının etrafa saçılmış olduğunu gördü o güzel çıplak bayanda başuçlarnda oturuyor ve cesetlerini kemiriyordu..Adam öyle korkmuştuki bir anda dizlerinin üzerine düştü bunu farkeden kız arkasını döndü..Ağzının kenarları kanlı gözleri ateş kızılıydı tırnakları ise bir deveninki gibiydi..Uzun saçları adamı ensesinden kavradı ve bir hamlede eliyle ciğerini söküp yanına bıraktı..
Kuvvetli olan bu vahşet sahnesi karşısında sanki kılıcını kaldıramaz duruma gelmişti..Sonra kız gözlerini ona dikti..Ayakları yere basmıyor ve inanılmaz hızlı hareket ediyordu..Yaşadığı şoktan eli ayağı tutmaz duruma gelen genç son söz olarak kendisine yaklaşan cine karşı allaha dua etti..Elinde birden bire bir dua belirdi..Genç hızla duayı okudu..Duayı okumasıyla birlikte gökten bir yıldırım indi..Kıza öyle bir çarptı ki kız avret yeriden alnının çatısına kadar yarıldı..
Genç şok içerisinde kervana döndü ve elindeki kağıtta yazan duayı kervanbaşına gösterdi..Olan biten herşeyide anlattı..Kervanbaşı pek dini bütün bir insandı..Çöl cinlerinide duymuş olacaktı ama inancı ve bilgisi zayıf gencin ona sorduğu soru farklıydı..Ey kervancıbaşı bu dua nedir neyin nesidir...Kervancıbaşı duayı görünce gözleri faltaşı gibi açılıverdi..
Ey genç insan işte kasların ve gençliğin yetmediği bu husıusta sana yardımcı olan dua bir kur'an ayetidir..Bu bakara suresi 255. ayettir..
Yani aetel kürsi.........................

KONU:bana biraz saçma geldi ama bilemem okumak ısteyen okusun valla

arkadaşlar gece karanlıkta aynaya bakıp sonra gslerinisi kapatıp 20 kadar sayıp yine acınca arkada seninle gesen ruhlar gsükürmüş(banada bir arkadasım sledi)

ben okudum ama ikincisi o kadarda saçma deil bence:D:D

ben sonra hikaye fln gönderirim cnm

evt bencede

cemreci kız sen göndermıcen mı korkunç hikaye felan

Konu:biraz tırsalım

alıntıdır..
Su an 17 yasindayim ve olay bundan 3-4 sene evvel YASANMISTIR. O yaz en büyük zevkimiz arkadaslarla gece asagi inmek idi ve hemen hemen indigimiz her gece birbirimize korku hikayeleri anlatirdik. Anlattigimiz hikayeler genelde kendi hayal ürünümüz olurdu fakat anlatirken sanki yasamis gibi anlatirdik ve kendi uydurdugumuz hikayeye o ortamin verdigi gerilimle kendimiz de inanir ve korkardik. Içimizde en çok hikaye anlatan Nedim diye bir arkadasimiz idi. Nedim yasça bizden büyüktü ve bizi korkutmayi iyi basariyordu açikçasi. Yine böyle bir gecede Nedim bize çok ilginç bir hikaye anlatti. Hikayeye göre bazi insanlar sebepsiz yere içlerinden gelen bir atesle küle dönüsecek kadar yaniyorlarmis. Bu yanma o kadar çabuk gerçeklesiyomuski, kendisini kurtarmaya zamani olmuyormus kurbanin. Ayrica bu olay kurban yalnizken gerçeklesiyormus, yani görgü tanigi olmuyormus hiçbir zaman. Bu anlattigi hikaye ilginç oldugu kadar inandirici gelmemisti çogumuza. Fakat Nedim evinden getirdigi ansiklopedi de yazilanlari bize gösterince tüylerimiz diken diken olmustu hepimizin. Bu olaylar gerçek yasanmis olaylar olarak anlatiliyordu ansiklopedide kanitlari ile. O gece eve kosar adimlarla çiktim ve bütün gece gözlerime uyku girmedi. Ertesi gün ise belki hepimiz için hayatimizin en korkunç günü olmustu. Gelen habere göre Nedim bir sokak arasinda ölü bulunmustu ve isin ilginç yani Nedim'in gömüldügü mezarlikta 1 hafta sonra yangin çikmisti ve bütün mezarlar yok olmustur.Inanmayan arkadaslar eski gazeteleri karistirabilirler. Tarih: 3 Eylül 1997, Mersin mezarligi orman tarafinda onlarca mezar yanmistir.





Süphesiz, bir seri katil tarafindan yazilan en hasta mektup, yamyam çocuk katili Albert Fish’in 1928 yilindaki on iki yasindaki kurbani Grace Budd’in annesine 8 yil sonra 1934 ‘te yazdigi mektuptur. Büyük sanstir ki Bayan Budd okuma yazma bilmiyordu ve böylelikle bu rezil mektubu okuma dehsetinden kurtulabilmisti. Bu mektubun asli bu gün sanatçi Joe Coleman’in koleksiyonundadir.


Çok Sevgili Bayan Budd,

1894’te bir arkadasim Steamer Tacoma gemisinde denizci olarak denize açilmisti. San Francisko’dan Hong Kong’a gitmek üzere yola çikmislardi. Limana varinca iki arkadasi ile karaya çikmislar ve çok içip sarhos olmuslar. Döndükleri zaman geminin limandan ayrildigini görmüsler. Bu sirada orada kitlik hüküm sürmekteymis. Etin kilosu 2-6 dolar arasindaymis. Çok fakir olanlar arasinda açlik sikintisi o kadar büyükmüs ki digerlerinin açliktan ölmesini önlemek amaciyla 12 yasindan küçük tüm çocuklar, et olarak pazarlanmalari için kasaplara satiliyorlarmis. Herhangi bir kasaba gidip pirzola, biftek, kusbasi isteyebilirmissiniz. Çiplak bir çocuk vücudunun bir kismi önünüze getirilir ve istediginiz parçalari kestirebilirmissiniz. Bir kizin veya oglanin kalça kismi, en lezzetli bölümmüs ve dana kotlet olarak satilan en pahali etmis. John orada çok uzun kalmis ve insan etine karsi bir düskünlügü olusmus. New York’a dönünce biri 7 digeri 11 yasinda iki oglan çocugu çalmis. Onlari evine götürüp soymus ve bir dolaba kapamis. Sonra tüm giysilerini yakmis. Her gün etlerinin iyi ve yumusak olmasi için onlara iskence yapip dövmüs. Önce 11 yasindaki oglani öldürmüs, çünkü onun poposu daha tombul ve tabi ki daha etliymis. Kafasi, kemikleri ve bagirsaklarindan baska vücudunun her bir parçasini pisirip yemis. Firinda pisirmis (tüm popsunu), haslamis, kizartmis ve kusbasi yapmis. Küçük oglana da ayni seyleri yapmis. Ben o zamanlar 409 Dogu 100. Sokak’ta oturuyordum. Bana insan etinin çok lezzetli oldugunu o kadar sik söylemisti ki ben de tatmayi aklima koydum. 3 Haziran 1928 Pazar günü sizin 406 Bati 15. Sokak’taki evinize geldim, peynir ve çilek getirdim. Öglen yemegini birlikte yedik. Grace, kucagima oturdu ve beni öptü. Onu yemeyi aklima koydum. Onu bir partiye götürecegimi söyledim. Siz de evet gidebilir dediniz. Onu Westchester’da daha önce gözüme kestirdigim bos bir eve götürdüm. Oraya vardigimizda ona disarida beklemesini söyledim. Kir çiçekleri toplamaya basladi. Yukari çiktim ve tüm giysilerimi çikardim. Çikarmasaydim üzerlerine kanin bulasacagini biliyordum. Her sey hazir olunca, pencereden onu çagirdim. O odaya girinceye kadar bir dolapta saklandim. Beni çiplak görünce aglamaya basladi ve merdivenlerden inmeye çalisti. Onu yakaladim ve o da bana annesine sikayet edecegini söyledi. Önce onu tamamen soydum. Nasil da tekmeledi, isirdi ve tirnakladi. Bogazini sikarak onu öldürdüm ve sonra da etlerini odama götürebilmek için ufak parçalara böldüm. Pisirdim ve yedim. Firinda pisen küçük poposu öylesine yumusak ve tatliydi ki. Tüm vücudunu yemem dokuz gün sürdü. Ona tecavüz etmedim, ama istesem bunu yapabilirdim. Bir bakire olarak öldü. alıntı

diloşşş bilqi için saollll

hadi yaaaa herkesın qondermesını beklıomm nerdesınızz yaaa...hepsici*girl sende gonder..cemreci kız sendeeeeee

KONU:Cin ile Dalga Geçme
17 yasindaydim ve annemin memleketi olan
Giresun'daydik. Döndü abla o siralarda 22 yasinda falandi (annemin
amcasinin kizi). O'nu her gece cinler döverdi ve üzerinde tasidigi
kuran'i çikartmasi için baski yaparlardi. Birlikte yatiyorduk onlarda
kaldigim zamanlarda ama sabahlari vücudunun her yerinde morluklar
oluyordu bende ise hicbirsey olmuyordu ve hicbirsey hissetmiyordum...
Bir gece Döndü, ablasi, ablasinin akrabasi Emine ve onun nisanlisi epey
geç saate kadar oturduk. Döndü'nün annesi ise saat 11 gibi yatti uyudu
baska odada. Biz hala sohbet ediyorduk. Saat gece 02.00 olmustu.. Ben
cin cagirmayi önerdim. Bu onlarada cazip gelmis olacak ki kabul
ettiler. KIKI adinda kibrit cinini hepiniz duymussunuzdur. Bir kutudan
4 tane kibrit çöpü aldik ve cin cagirdik dualarla. Bu islerden çok iyi
anliyordu Döndü. Sorular soruyorduk kibritlerde saga sola hareketle
bize cevap veriyordu. Ben yasiminda küçük olmasindan dolayi bayagi
zirvalamaya baslamistim. Cin ile dalga geçiyordum. Yanimdakiler ise
iyice korkmuslardi benim cine ileri geri konusmamdan! Beni sürekli sus
diye uyariyorlardi. Neyse bir müddet sonra isik kendiliginden kapandi
kalktim dügmesine bastim actim, arkami döndüm ki tekrar çat!! diye
dügmeden kapandi isik.. Bulundugumuz oda köy evi oldugundan mutfak ve
oturma odasi bir kullanilan bir oda.. Mutfak dolabi zangir zangir
titremeye ve tabaklar birer birer yere dökülmeye basladi.. Hepimiz
korkudan sapsari olmustuk TV açik degildi birden TV acildi. O zamanlar
sadece TRT 1 gösteriyordu köy yerinde. Bilmedigimiz yabanci kanallar
fisek gibi acilip kapaniyordu.. Biz binbir dua okuyarak cini göndermeye
calisiyorduk. Artik yorulduk ve kibrit çöplerini masanin üzerine
biraktik. Aman Allah'im cin gitmemisti, ve masanin üzerindeki kibrit
çöpleri kendiliginden hareket ediyordu. Döndü'nün akrabasi olan kadin
bayildi bayilacak. Saat 04.00 olmustu artik ve Döndü'nün akrabasi olan
Eminenin nisanlisi eve gidecekti. Köy yerlerini bilirsiniz acayip
sessiz ve ürkütücü olurlar. Evine gidecegi yol da ormanin içinden gecen
ve derenin oldugu bir yer. Neyse bu çikti gitti ve biz cini göndermek
icin ugrasmaya devam ettik.. Tabi ki basaramadik öyle kizdirmisim ki
onu her yeri darmadagin etti diyebilirim... Ve isin ilginç yani yan
odada yatan yengemin çit bile duymamis olmasiydi.. Sabah ezani
okunurken hepimiz korkudan ve uykusuzluktan uyuyakalmisiz.. Yengemin
sesiyle uyandik, ORTALIGIN HALI NE BÖYLE diye soruyordu. Ona anlattik o
da ürperdi ve kizdi bize.. Emine'nin nisanlisi da ertesi günü geldi ve
gece eve gittigi yolda onu taslamisti cinler, bu taslar pek bir yerine
isabet etmemissede omuzuna ve alnina carpmis ve oldukca morarmisti..
Ayni gece ben ananemin evine gittim yatmaya ve o gece Döndü ablami da
çok sikistirmislar ve acaip dövmüs cinler. Kiz günlerce vücudu ve yüzü
morluklar içerisinde gezmek zorunda kaldi... Komsumuz olan bir hocaya
olanlari anlattik! Hoca bile dehsete kapildi ve cinin beni yasim küçük
oldugu için affettigini yoksa yetiskin bir insanin cinle o sekilde
dalga geçse çarpilacagini, agzinin burnunun ters dönecegini söyledi...

saolun canlarım qönderdiğiniz için

KONU:kanlı gömlek
bu olay, marmara Üniversitesi İngiliz dili ve edebiyatı bölümü’nü 1993 yılında bitiren dilek isimli bi kızın başından geçmiş. böyle anlatılıyo, soyadı yok dilek bi gün okuldan çıkmış, durakta minibüs bekliyomuş. yalnız korkunç da yağmur yağıyomuş bu arada. kızın önüne bi araba yanaşmış. İyi giyimli, temiz yüzlü bi genç, yanlış anlamayın ne olur. ben de yakın zamana kadar öğrenciydim. islanmayın, gelin ben sizi uygun bi yere kadar bırakayım demiş. dilek kız, başta biraz tereddüt etmiş ama çocuğun iyiniyetine inanmış ve arabaya binmiş. yolda sohbet filan etmişler. hoşlanmışlar birbirlerinden. Çocuk, lütfen izin verin sizi evinize bırakayım. bakın yağmur da iyice hızlandı demiş, dilek kabul etmiş taabi. sohbet iyice koyulaşmış. kızın evine gelmişler, bu arada telefon değiş tokuşu yapmayı da ihmal etmemişler. dilek çok etkilenmiş çocuktan. o hafta her telefon çaldığında yüreği hop etmiş, ay benimki mi arıyo? diye telefona koşmuş. ama arayan olmamış maalesef. dilek yüzünü kızartıp çocuğu aramaya karar vermiş, belki numaramı kaybetmiştir, n’olucak ki ben arasam deyip kandırmış kendini. telefonu ağlamaklı bi kadın sesi açmış. meğer teyze, bizim çocuğun annesiymiş ve hıçkıra hıçkıra, oğlunun trafik kazasında öldüğünü söylemiş. anlattıklarından dilek anlamış ki, çocuk onu bıraktıktan 5 dakika sonra yapmış kazayı. keşke eve bıraktırmasaydım. benim bunun sorumlusu diyerek hemen kendini suçlamaya başlamış. suçluluk duygusundan kurtulmak için teyzeden adresi almış, en azından başsağlığına gideyim bari diye düşünmüş. ziyaret ağlamaklı ve de yaslı geçmiş. ayrılma vakti geldiğinde iyice havaya giren kız, bana oğlunuzdan bi hatıra verir misiniz? onu gerçekten çok sevmiştim demiş. bunun üzerine anne içeriye gitmiş, döndüğünde elinde çocuğun kaza günü üzerinde olan gömlek varmış. Üstelik de hala kanlar içindeymiş gömlek. dilek çok kötü olmuş, gömleğin niye saklandığı ve niye ona verildiği anlamsızlığına rağmen yine de kadını kıramayıp almış kanlı gömleği. ama eve gelir gelmez ilk işi gömleği yıkayıp, ütülemek olmuş. bütün gece gömleğe baka baka, zır zır ağlamış. sürekli de, onu ben öldürdüm, onu ben öldürdüm diye tekrar ediyomuş kendi kendine. artık ağlamaktan bitap düştüğünde gömleği yastığının altına koymuş ve yatmış. sabah uyandığında kendini daha iyi hissediyomuş. ama yastığı kaldırdığında bi de görmüş ki gömlek yine kanlar içinde. İnanamamış bu duruma. heralde dün o kafayla iyi yıkayamadım diyerek yeniden yıkamış gömleği. ama ertesi sabah da hiç bi değişiklik yokmuş gömlekte, yine kanlar içindeymiş

bişi deil cnm

yaa hadı başka kişilerde gındersın

saolun canlarım

ÖLÜLER SAYILMAZ

*Bu olay kütahyanın gediz ilcesinde olmustur.*
Bir gün üniversiteli beş kız cin çağırmaya karar verirler çağırmak için hazırlıklar tamamdır.Seans başlar cin gelir.Neyse ertesi günlerde bu cin onlara musallat olur kızların gitmediği hoca kalmaz bir gün bi hoca tavsiyesiyle cini tekrar cağırrırlar kızlardan birini dolaba saklarlar cin'e kaç kisi oldumuzu bilemezsen pesimizi bırakacaksın derler (dolaptakiyle 5 kişidirler)cin 4 der kızlar sevinirler bilemedin bir arkadasımız dolapta derler cinin yanıtı:Arkadasınızı heba ettiniz pesinizi bırakmaycam der kızlar nasıl yani derler cin ölüler sayılmaz 4 kişisiniz kızlar dolabı actıklarında o kızın kafasız bedeniyle karsılasırlar cin ise hepsine iğrenç oyunlar düzenlemektedir hepside tımarhanede korkunc bir sekilde hayatlarını kaybederler...

ben okudum chook korkunçmuş yhaa

Ewett!!!!

Nil ASkomm Ben Gönderiom !!!

tşk ederm janikommmm..bende okudum ayy gerçekten cook korkunç

en cook sewdiğim bu siteden:
1.tüm cemreciler
2.Chatlaq_erennJiii(askitooooooooooommmmm) forever-eren (bitanem) hepsici*girl (tatlım)

nyse konu dağılmasın..siz yazın korkunç hikayeler

Askommmmm!!!

BU olay Kayseri Bünyan ilçesi sinirlari içerisinde

yaşanmiştir ki, olayin

kendi Alfred Hitchcock'un meşhur korku filmlerini bile

çok gerilerde

birakir.

Kendisi Bünyan'li olmayan, politika ile de ugrasmis ve

halen Kayseri'de

isadami olan birisi, Bünyan kiyiciginda, Kayseri

Malatya kara yolu üzerinde,

lokantasi olan bir benzin istasyonuna gider ve

orada alabalik la bir ufak raki ister.

Dönüste yürüyüş mesafesindeki Bünyan'a gitmek için

meyhanemsi lokantadan

çikar ki, dişarisi hem zifiri karanlik ve hem de

korkunç bir kar-tipi

firtinasi başlamiştir. Benzin istasyonuna yaklaşik 300

metre mesafedeki

Bünyan'a dönüş için yol kenarina varir.

Oradan geçen bir arabaya binip, Bünyan'a ulaşma

derdindedir. Firtina daha da

şiddetlenir, bir-kaç adim ötesini bile görememektedir.

Gelip-geçen bir araba

da yoktur. Nihayet karanliklar içerisinde, hayalet

gibi yavaş yavaş yaklaşan

bir arabanin farlarini fark eder. Arabanin, tam önünde

yavaşlamasiyla

birlikte hemen arka kapiyi açar ve arabaya biner.

Kapiyi kapatir, araba yeniden hareket eder.

Içeridekilere merhaba demek

ister ama o da ne? Araba da kimse olmadigi gibi,

direksiyonda da kimse yok.

Birden panige kapilir. Korkuyla,hemen arabadan

atlayip, oradan koşarak

uzaklaşmak ister ama hem araba hizlanmiş, hem de korku

ile dizleri

baglanmiş, hareket edemez hale gelmiştir. Araba keskin

bir viraja dogru

yaklaşir. Adam dua etmeye başlar. Tüm günahlari için

tövbe eder. Arabayi

durdurmasi için Allaha yalvarir. Tam bu esnada,

pencereden bir el uzanir ve direksiyonu kivirarak,

sert virajdan arabanin

dogru yola dönmesini saglar. Her tehlikeli dönemece

yaklaştikça, Allah'a

yalvariş ve yakarişi artar ve her seferinde de bir el

dişaridan uzanip,

direksiyonu çevirir. Sonunda kendisini biraz toparlar,

aklini toparlamaya

çalişir, ayaklarini kimildatir.

-Ya Allah koru beni...-

deyip, kapiyi açmasiyla birlikte, kendisini arabadan

dişari firlatir. Bir

kaç takla attiktan sonra, şarampolde kendisine gelir.

Defalarca üç Külfü-bir

Elham okuyarak, Bünyan'a yürüyerek ulaşir ve

kahvehaneye girer.

Üstübaşi islak ve şok halindedir. Kendisini

taniyanlar hemence sobanin

başina alirlar. Eline

bir çay verirler. Bir müddet sonra kendisine gelip,

sesi titreyerek, başina

gelen doga üstü ve korkunç olayi anlatir. Olayi

dinleyenler inanmak

istemeseler de,anlatan kişinin akli başinda ve

toplumsal sorumluluk taşiyan

bir pozisyonda oldugunu bildiklerinden, herkeste derin

bir sessizlik oluşur.

Yaklaşik yarim saat sonra, ayni kahvehaneye Koyunabdal

Köyü'nden iki kişi

girer. Bir masaya

oturur ve iki duble çay söylerler. Bu arada,

gelenlerden birisi, digerine

şunlari söyler :















"-Hasan Yildiz baksana, şu sobanin başinda oturan geri

zekali bizim araba

yolda kalinca biz arabayi iterken, arabaya binip inen

adam degil mi?"

Tepedeki Ev
Yillardan 1994'dü.Ben annem ve abim Tunceli'deki köyümüze gitmistik.O zamanlar 12 yasinda falandim.Oraya gittik ve amcamlarin evine yerlestik.Benim orada tanidigim hiç kimse olmadigi için ben amcaogluyla(Yusuf)la oynuyordum.O bana biraz macera yasamak istediginden falan bahsederdi hep ve bir gece onla uyumadik ve biraz macera yasabilmek için neler yapabilecegimizi düsündük ve en sonunda köyü çevreleyen daglardan birindeki bir eve gitmeyi önerdi Yusuf fakat bunun çok tehlikeli olabilecegini köyün ileri gelenlerinin sik sik onlari oraya çikmamalari konusunda uyardigini söyledi.Bizde bunu büyük bir gizlilikle yapacaktik.Yusuf'un en yakin arkadasi Ismete anlattik düsündügümüzü ilk basta biraz tirsti fakat daha sonra oda bunu kabul etti.Ertesi gün çantalarimizi,yiyeceklerimizi hazirladik ve erkenden yola çiktik.O gün hava biraz pusluydu ve içimden bir ses bunun tehlikeli olabilecegini söylüyordu.Fakat bunu onlara söylemedim ve yolumuza devam ettik ve yolda giderken etrafta bol bol koyu,inek,keçi,tavuk gibi hayvanlarin kemikleriyle karsilasiyorduk ben biraz daha korkmustum ve nerdeyse aglamak üzereydim.en sonunda oradaki eve vardik ve içeri girdik içerde anlamadigimiz diller yazilar falan vardi ve penceresi oldugu halde içerisi karanlikti içeride anlayamadigimiz çok degisik cisimler vardi etrafta taslarin içerisinde sular falan vardi.Ve döner biçagi gibi kocaman ama paslanacak kadar eski birkaç biçak vardi birden Ismet degisiverdi sanki biz kormaya baslamisken o gülüyordu.Kendi kendine oynasirken taslardaki suyu üstüne döktü ve bir biçagi eline alip oynamaya basladi bir anda biçakla oynarken biçakla parmagini kesti ben çok korkmustum aglamaya basladim çünkü bir anda Yusuf da degismis sanki çildirmis gibi oldu bu arada Ismetin parmagi çok feçi bir sekilde kaniyordu.Daha sonra kostum kostum sanki bir sey beni kovaliyor gibiydi ve annemin dürtmesiyle uyandim bana gece boyunca döndügümü,agladigimi tepindigimi söyledi.Kahvaltida Yusufla konusmaya basladim rüya mi anlattim ve belki inanmayacaksiniz ama bana tepedeki evi nerden bildigimi sordu.Daha sonra disari çiktik ve Ismeti gördük parmagi sariliydi...

ALINTIDIR....

Benimle yasayan biri var

Size anlatacagim bu olay, üniversiteye hazirlandigim yillarda basimdan geçen maceralardan sadece bir tanesi. Geceleri çalismak bana daha cazip gelirdi hep. Bu yüzden en erken saat 04:00' te yatardim. Bir gece ablamla ayni odayi paylasmak zorunda kalmistim (ablamin odasina kartonpiyer yapiliyordu). Ablam her zamanki gibi erkenden uyudu. O gece tarih çalisiyordum ve öyle bir kaptirmisim ki yaklasik 4 konu birden bitirmistim. Test kitabi almak için yandaki kitaplarimin oldugu kütüphaneye gittim ve birkaç test aldiktan sonra odaya döndüm. Geldigimde kitaplarin sayfalari karismis, kalemler yere düsmüs ve en korkutucu olani ise test cevaplarini yazdigim kagita neredeyse okunmayacak kadar silik bir yaziyla "Beni hatirladin mi?" yazilmisti. Biran kalakaldim, ablama baktim misil misil uyuyordu. Ablamin yanina yaklastim hafifçe sirkeledim ve olanlari anlattim. Uykuya düskün biri oldugu için gözlerini bile açmadan dinledi ve "Saçmalama yat artik, uykun gelmis senin" dedi ve yatti. Biran hak verdim, dislerimi firçalamak için tuvalete gittim. Iiçime bir korku düsmüstü birkere aceleyle dislerimi firçaladim odaya geri döndüm. Aman Allah'im aglamakli oldum bilgisayarim açikti, daha dogrusu açilmisti ve o yazinin yazildigi kagitin üstünde tatil resimlerimden biri duruyordu. Altinda ise "Simdi bir daha düsün beni hatirladin mi?" yaziyordu. Erkeklik yoktu artik aglamaya basladim ablami kuvvetlice sallayarak uyandirdim ama biryandan da agliyordum. Çünkü o resmin çekildigi yaz, fazla samimi olmadigim ama çok iyi tanidigim bir arkadasim trafik kazasinda ölmüstü. Hiçkira hiçkira agliyordum sinava bagli olarak içimdeki stressde patlak vermeye basladi ve koptum. Aradan 30-35 dk. falan geçmisti annem ve babam gelmis basucumda duruyorlardi. Gözlerime baktilar birer öpücük attiktan sonra isiklari kapatip gittiler. Ablam seslendi "Iyimisin?", evet dedim ve oda yatti ama ne mümkün ki ben uyuyayim. Sabaha kadar asker gibi uyanik olacaktim. Saatler geçti sabah ezanini duyuyordum. En büyük korkudur aslinda benim için sabah ezani. O muhtesem sessizlikte Müezzinden çikan ilk ses yüregimi hoplatir hep. Uyuya kalmisim sonra, o gün ders çalismadim ki bunun yaninda dershaneyede gitmedim zaten. Gece olmustu yine ders çalismiyordum, sadece oturuyordum ve tv seyrediyordum. Uyuya kalmisim, rüyamda Cem'i (ölen arkadasim) görüyordum, bana sitem ediyordu ve neden mektup yazmiyorsun, bana tatil resimlerinden yolla gibi seyler fisildiyordu. Kan ter içinde uyandim. Birseyleri anlamak isitiyordum ama kafayi yemek üzereydim. Sonra bitti, kesildi ama geçici bir süreymis. Su an 27 yasindayim yalniz yasiyorum, sabahlari kalktigimda bazi resimlerimi yerlerde buluyorum. Benimle yasayan biri var. Belkide su an sizler gibi yazdiklarimida okuyor

Yeter Mi Jnmss!!!